Speeldag 12 tot 17: felbevochten en op karakter lukt het ook.

“Voetbal is een wintersport,” zei ooit een groot begenadigd voetballer. En ook tijdens de, soms figuurlijke, donkere maanden moest er gewonnen worden als je je ambities wilt blijven onderstrepen. December en januari zijn traditioneel de moeilijkste maanden om te bevestigen als je bovenaan het klassement staat, en van elke misstap kan de tegenstander profiteren. Eerste achtervolger VK Volksunie bleef de laatste tijd ongeslagen, dus Bondgalm kon zich weinig puntenverlies permitteren...

Op 1 december mochten we het in de 1/8 finale van de bekercompetitie opnemen tegen Svelta in Motion. De felgeplaagde Melselenaren bengelden puntenloos onderaan het klassement, dus dit mocht normaal gezien geen probleem vormen. Het werd een wedstrijd die er geen was, aangezien de tegenstander met slechts negen spelers aantrad, wat voor niemand plezant is. De 7-1 ruststand typeert dan ook alles. Jens scoorde zijn eerste voor Bondgalm, en ook Bart Everaert (2) en Wouter (2), waaronder een fantastische vrije trap, vonden de weg naar het net. Ook Andy en Leenderd konden scoren en Yannick was zo mild om Svelta hun goaltje te gunnen. Bij de rust werd al duidelijk dat onze tegenstander de wedstrijd niet zou uitspelen. Jammer voor de vijf spelers die bij rust nog enkele minuten speeltijd kregen, want een kwartier later was het alweer gedaan. Het werd uiteindelijk 9-2, waarbij Bart Maes en Andy nogmaals konden scoren. Het regende niet alleen doelpunten, maar ook cadeautjes, want na de match kwam de Sint langs om de allerkleinste Bondgalmers (zo’n 25 in totaal) te verrassen met mooi speelgoed en allerlei lekkernijen.

Toeval of niet, de speeldag nadien moesten onze jongens de verplaatsing maken naar… Svelta in Motion, deze keer voor de competitie. Met het bekerdebacle in het achterhoofd en het gebrek aan spelers lieten ze ons weten dat ze deze wedstrijd liever aan zich voorbij lieten gaan en gaven dan ook forfait. Jammer.

Na een weekje rust kwam VK Vlietje op bezoek, normaal gezien niet de sterkste tegenstander—met alle respect. Ondanks alles kenden we veel pech aan het begin van de match. Ortwin trof de paal en Axel viel geblesseerd uit. De wedstrijd kabbelde wat verder tot we vlak voor rust konden toeslaan. Bart Maes scoorde de openingstreffer en Ortwin rondde na een staaltje gallery play de 2-0 ruststand fraai af. Na de rust dikten Wouter (2), Leenderd en Andy de eindstand aan tot 6-0.

Niets leek ons in de weg te staan om een rustig eindejaar in te gaan, tot we plots het bericht kregen dat speler Wouter Janssen geschorst zou worden tot 31 december 2025, later ’teruggeschroefd’ tot 1 september 2025. Dat bepaalde beslissingen bij het bestuur van Walivo, vaak bedenkelijk zijn, wisten we al langer. Maar als de baas van de scheidsrechters het bewuste verslag van de rode kaart zelf aanpast en de feiten verzwaart, én als een bestuurslid/delegué van KFC Zeemeermin toevallig ook de persoon is bij Walivo die de langdurige schorsingen regelt, dan vragen we ons af of hiermee de bodem bereikt is? Nogmaals, wij zijn liefhebbers van het spelletje en het is jammer dat ze bij Walivo blijkbaar hun eigen agenda hebben om dat plezier de kop in te drukken. Jammer, héél jammer, dat eerlijke sportbeleving bij Walivo vaak ver te zoeken is.

De laatste wedstrijd van het jaar was meteen de eerste van de terugronde. Uit de vorige match tegen Atletico Oudenbos wisten we dat dit een tegenstander was die we nooit mochten onderschatten. Door de schorsing van Wouter en de blessure van Jurgen misten we twee cruciale pionnen op het middenveld. Dat resulteerde meteen in een moeilijk matchbegin. Na tien minuten viel de 0-1, en aan de overkant pakte de bezoekende doelman zowat elke bal. Bij de tweede tegenprik werd het meteen 0-2, en we wisten niet wat er gebeurde. Tijdens de rust werden wat pionnen verzet en traden we met frisse moed aan om zo snel mogelijk de aansluitingstreffer te maken. Toen Leenderd dit deed, rees de hoop om terug in de match te komen, maar vrijwel meteen sloeg de tegenstander genadeloos toe met de 1-3. Bondgalm bleef proberen, maar de bezoekende doelman hield stand. Het enige moment waarop hij zich gewonnen moest geven, was bij stilstaande fases. In de slotminuten rondde Yannick een penalty af, en toen Bart Maes in de allerlaatste kans vanop een vrije trap mocht aanleggen… trapte hij de bal wondermooi over het muurtje in de winkelhaak. Zo werd het een felbevochten 3-3, die toch een wrange nasmaak had door het puntenverlies.

Op 19 januari kwam Spaans Kwartier op bezoek. Uit de heenmatch, een efficiënte 2-7 winst, onthielden we vooral het technisch sterke middenveld van deze tegenstander uit De Klinge. Ze kwamen dan ook zeker niet om zich in te graven en namen meteen het initiatief. Na een kwartier werd het 0-1, maar even later kon Yannick milderen vanop de stip. Daarna stond vooral het doelkader in de weg. Bart Maes trapte op de lat, Bram mikte op de paal en Geert raakte zelfs twee keer de deklat, waarvan één keer met een omhaal. Axel was fit bevonden en mocht na een goede opwarming zijn snelheid etaleren. En zowaar, na enkele minuten scoorde hij de oververdiende 2-1. De kansen om meer doelpunten te maken stapelden zich op, maar het bleef bij een overwinning met het kleinste verschil. Nadien was iedereen paraat voor onze nieuwjaarsreceptie, die werd bijgewoond door onze gloednieuwe burgemeester en enkele van haar schepenen.

De laatste match van januari was meteen een topaffiche. Met Zeemeermin kwam de vierde in de stand op bezoek. Bij winst zouden we deze geduchte tegenstander definitief uit de titelrace kunnen houden. In een wedstrijdbegin dat goed op en neer ging, was er vooral veel middenveldspel. Na een halfuur trof Koert de paal, en dat was het signaal om even door te drukken, maar een doelpunt bleef uit. Meer nog, de openingstreffer viel aan de overkant na mistasten achterin. We startten de tweede helft meteen met een 0-1 achterstand en wisten dat het niet makkelijk zou worden om die op te halen. Na enkele bijsturingen konden we het overwicht herstellen, maar het was wachten tot Bart Maes op het uur met een wondermooie knal de 1-1 maakte. Bondgalm ging op zoek naar de winst, maar Zeemeermin bleef snedig reageren. Thomas haalde een bal van de lijn en wanneer onze doelman geklopt was, hobbelde de bal tegen de paal. Tot in de allerlaatste minuut bleef het spannend, en net toen we ons al hadden neergelegd bij een gelijkspel, kon Leenderd met zijn vijftiende doelpunt van het seizoen de 2-1 bezegelen. Een mooie en verdiende winst, die uiteindelijk door iedereen bij Zeemeermin werd geaccepteerd, al was er één uitzondering binnen hun staff waar we liever geen woorden aan vuil maken. Op 16 maart bekampen we Zeemeermin nogmaals, ditmaal voor de kwartfinale van de beker én op het terrein aan de Heide in Waasmunster. Dat belooft.

Bondgalm blijft zo vijf punten voor op eerste achtervolger VK Volksunie. Er komen cruciale weken aan, met wedstrijden tegen FC Koninckshof, SK Post en de kraker voor de titel op 9 maart in en tegen VK Volksunie. We zijn bovendien nu als enige ploeg in de gehele Walivo-reeks zestien matchen ongeslagen, waarmee we nu ook officieel een soort prijs hebben gewonnen. Maar de échte prijzen nemen we liever op het einde van het seizoen in ontvangst.

Speler van de maand

Net op het moment dat hij zijn vorm terugvond en regelmatig eens een doelpuntje meepikte, werd Wouter Janssen geschorst tot september 2025. We steken hem hiermee nogmaals een hart onder de riem en hopen dat hij zijn voetbalplezier snel terugvindt zodra deze schandalige schorsing voorbij is.

Topscorers

Leenderd 15
Yannick 6
Bart M 6
Ortwin 5
Wouter 5
Andy 4
Geert 4
Bram 4
Jurgen 3
Bart E 3
Carl 2
Steven 2
Tom V 1
Koert 1
Timmy 1
Jens 1
Axel 1