Speeldag 6 tot 10: Morsen met de punten en toch blijven aansluiten

Met 12/15 mochten we spreken van een goede start en stonden we op een mooie tweede plaats achter het ongeslagen VK Volksunie. De volgende wedstrijden werden pittig, met tegenstanders als FC Koninckshof, Pandoering en FC Bospark. Maar eerst gingen we KWB Elversele wel eens opzij zetten, zij bengelden immers ergens achteraan. Het werd echter een complete off-day voor onze ploeg. Tegen een jong en goed voetballend Elversele stonden we na 10 minuten al 0-1 achter en toen ze op twee minuten tijd twee keer scoorden, moesten we met een blammerende 0-3 gaan rusten. Maar het werd zelfs nog erger, want ook in de tweede helft wisten we niet wat er gebeurde en mocht de tegenstander vrank en vrij voetballen tegen een tactisch onmondig Bondgalm. Het werd uiteindelijk 0-6, een lesje in nederigheid.

Op de zevende speeldag maakten we de verplaatsting naar FC Koninckshof, een moeilijke tegenstander waartegen we al heroïsche wedstrijden wonnen én verloren. Onze jongens hadden iets goed te maken en begonnen deze match dan ook héél scherp. Jonas ramde na 10 minuten de bal keihard in de kruising; maar bij de eerste echte tegenprik van FCK reageerde onze verdediging niet scherp genoeg en werd het 1-1. Vlak voor rust kregen we een unieke kans om via penalty terug op voorsprong te komen, maar Yannick besloot zwak op de keeper. De tweede helft werd een spektakelstukje. Yannick kon zijn penaltymisser goedmaken en knalde een vrije trap knap binnen, maar achteraan bleven we foutjes maken waardoor FCK kon gelijkmaken en zelfs op voorsprong komen (3-2). Gelukkig was Jonas bij de pinken bij twijfel achterin bij FCK en zo stonden de bordjes weer gelijk. De ingevallen Carl bekroonde onze overmacht en goed voetbal zelfs met een prima plaatsbal vanop afstand en zo werd het 3-4. Amper een minuut konden we onze voorsprong vasthouden en op een gelukje kwam FCK met een afgeweken bal op 4-4. Intussen was de tegenstander tot tien man herleid en onze jongens rechtten de rug: we moesten en zouden winnen. Op Gert Mulleriaanse wijze struikelde Jonas de 4-5 in doel en in het absolute slot bekroonde Carl zijn prima invalbeurt met de 4-6 eindstand. Met deze collectieve en inzetrijke overwinning werd de wanprestatie van de week ervoor weggeveegd.

Als tussendoortje voor de competitie ontvingen we op 22 oktober Standaard Lokeren voor de achtste finales van de beker, wederom een tegenstander die we zeker niet mocht onderschatten zoals we bij KWB Elversele deden. En kijk, na 10 minuten werd het 0-1, maar deze keer gingen we ons niet laten vangen. Jonas maakte gelijk en Timmy knalde nog eens een zondagschot, zoals enkel hij dat kan, tegen de touwen. Zo konden we met een voorsprong gaan rusten, maar in de eerste minuut van de tweede helft werd het al 2-2! Toen achtte Gilles zijn moment gekomen: eerst maakte hij zélf de 3-2 en wat later mocht Carl een penalty omzetten na een fout op onze razendsnelle flankspeler. De tank bij de tegenstander was helemaal leeg, want zelfs Steven kon twee keer scoren en ook Gilles dikte zijn statistieken nog aan met twee prima goals. De 8-3 eindstand was dan ook verdiend. Voor de volgende ronde werden we -geheel toevallig- geloot voor een uitmatch tegen Volksunie voor een plaats bij de laatste vier in de beker. Tja.

De absolute knaller van de achtste speeldag was het bezoek van onze broeders van FC Pandoering. Als er één ploeg gemotiveerd moest zijn, waren wij het wel, maar de aanpak van Pandoering verraste ons elftal vrij snel met snedig spel en stevige duels. Een weerwoord was moeilijk en wanneer er achteraan een blunder van jewelste gebeurt, dan weet je dat het een moeilijke match wordt. Met 0-1 gingen we rusten, maar Pandoering kwam nog snediger uit de kleedkamers. Na een uur spelen was het 0-3 en even later kregen we nog een sprankel hoop wanneer Jurgen vanop de stip milderde met 1-3. De prille kansen die we kregen werden allemaal gestuit door de doelman van Pandoering, een aanwinst als ex-Sombeke-speler. We mogen dan ook tevreden zijn dat na de 1-4 van Pandoering het gaspedaal werd gelost; want anders werd het misschien een echte pandoering. Niettemin, terechte winst van een sterke tegenstander en onze titelambitie kon alweer een weekje in de koelkast.

Op 12 november kwam FC Bospark op bezoek. De regerende kampioen stond twee punten voor ons en bij verlies zouden we definitief de aansluiting verliezen met de top. Alsof er nog niet genoeg op het spel stond, blesseerde doelman Yves zich in de opwarming en moest Tom DS noodgedwongen in doel staan. Alsof ons keepersprobleem nog niet groot genoeg was. Yves wacht een lange revalidatie, want zijn achillespees scheurde deels af. Ondanks deze grote tegenslag begonnen we pittig aan de match, die heel gelijk opging. Bij een corner van Jurgen kopte zijn vennoot Koert de bal aan de eerste paal staalhard binnen. Deze 1-0 zouden we met man en macht verdedigen en wanneer het nodig was hield onze gelegenheidsdoelman, de Zwarte Panter van de Loystraat, ons recht. Collectief was dit ongetwijfeld onze sterkste match van het seizoen.

Op speeldag tien bezochten we VK Zogge, voor vele spelers een echte ’thuismatch’. Deze promovendus kon dit seizoen nog niet winnen, maar we mochten ze zeker niet onderschatten. Jammer genoeg bood het erbarmelijke veld weinig kansen om goed voetbal te brengen. Een moedig Zogge stak al zijn energie in het eerste halfuur, maar toen onze jongens op twee minuten tijd op 0-2 (via Gilles en een owngoal) kwamen, zakte de moed hen wat in de schoenen. Vlak na rust mocht Yannick een penalty omzetten en ook Steven pikte nogmaals een goaltje mee. Bij een 0-4 stand werd het spel wat sloriger en Zogge kon op fraaie wijze 1-4 maken. Tjorven stopte nog een strafschop, maar bij de binnenwaaiende 2-4 had hij geen kans. Een fysiek zware match die we nadien wegspoelden in ons lokaal Blijf Jong om het afscheid van onze geliefde cafébazin Sylvie te vieren.

Met een 21/30 staan we op een gedeelde tweede plaats, samen met Zeemeermin en Pandoering, maar tegen de fiere leider Volksunie (27/30) valt voorlopig weinig te doen. Misschien kunnen we hun vertrouwen een deuk geven in de bekercompetitie?

Speler van de maand:

Yves Heirman. Ging normaal stoppen met keeperen, maar helpte ons dit jaar al enkele keren uit de nood. Jammer genoeg nu zwaar geblesseerd met een gescheurde achillspees, en nu zal het waarschijnlijk wel helemaal gedaan zijn. We wensen onze Zogse panter alleszins véél beterschap toe!

Topschutters:

Carl 8
Yannick 7
Gilles DK 4
Jonas 4
Steven 3
Jurgen 3
Quinten 2
Bart 2
Geert 1
Jasja 1
Timmy 1
Koert 1